Φίλες και φίλοι καλησπέρα!
Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι απόψε μαζί σας, που σας γνωρίζω από κοντά, που ενώνω τη φωνή μου με τη δική σας σε έναν αγώνα κοινό, έναν αγώνα δίκαιο, έναν αγώνα με όραμα και προοπτική.
Ο αγώνας μας για μια δίκαιη κοινωνία, για μια αξιοπρεπή ζωή για καθαρότερες ματιές στον Ελληνικό ορίζοντα βρίσκεται μπροστά μας.
Και σε αυτό τον αγώνα μιλάμε την ίδια γλώσσα, εκφράζουμε τις ίδιες ανάγκες, τα ίδια συναισθήματα. Έχουμε την ίδια αγωνία για καλύτερες μέρες. Την αγωνία που έχει και ο κάθε συνάνθρωπος μας, ο κάθε Έλληνας που βλέπει τη χώρα του να βουλιάζει, το κράτος του να αποσυντίθεται, τις ελπίδες του να γκρεμίζονται!
Εγώ κι εσείς, όλοι εμείς είμαστε το ίδιο.
Ότι έχω να πω εγώ, εσείς ήδη το γνωρίζετε!
Ότι σκέφτομαι και νιώθω, είναι ήδη συναίσθημα και σκέψη σας!
Υπάρχουν όμως κάποιοι που δε μοιάζουν σε τίποτε με μας. Δεν έχουν τίποτα κοινό με τον μέσο Έλληνα. Και ειλικρινά δε θέλω σε καμία περίπτωση να με ταυτίζουν - να μας ταυτίζουν μαζί τους. Το ακούω - το ακούμε αρκετές φορές το ίδιο παραμύθι, το ίδιο τροπάριο.
"Είσαστε ίδιοι. Τι ΠΑ.ΣΟ.Κ, τι Νέα Δημοκρατία..."
Μα πως μπορώ να το δεχτώ αυτό;
Πως μπορούμε να το ανεχόμαστε;
Εκείνοι οδήγησαν τη χώρα σε μια ανείπωτη καταστροφή, στην απώλεια άδικα χαμένων, στην ισοπέδωση ολόκληρων κοινωνιών.
Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι απόψε μαζί σας, που σας γνωρίζω από κοντά, που ενώνω τη φωνή μου με τη δική σας σε έναν αγώνα κοινό, έναν αγώνα δίκαιο, έναν αγώνα με όραμα και προοπτική.
Ο αγώνας μας για μια δίκαιη κοινωνία, για μια αξιοπρεπή ζωή για καθαρότερες ματιές στον Ελληνικό ορίζοντα βρίσκεται μπροστά μας.
Και σε αυτό τον αγώνα μιλάμε την ίδια γλώσσα, εκφράζουμε τις ίδιες ανάγκες, τα ίδια συναισθήματα. Έχουμε την ίδια αγωνία για καλύτερες μέρες. Την αγωνία που έχει και ο κάθε συνάνθρωπος μας, ο κάθε Έλληνας που βλέπει τη χώρα του να βουλιάζει, το κράτος του να αποσυντίθεται, τις ελπίδες του να γκρεμίζονται!
Εγώ κι εσείς, όλοι εμείς είμαστε το ίδιο.
Ότι έχω να πω εγώ, εσείς ήδη το γνωρίζετε!
Ότι σκέφτομαι και νιώθω, είναι ήδη συναίσθημα και σκέψη σας!
Υπάρχουν όμως κάποιοι που δε μοιάζουν σε τίποτε με μας. Δεν έχουν τίποτα κοινό με τον μέσο Έλληνα. Και ειλικρινά δε θέλω σε καμία περίπτωση να με ταυτίζουν - να μας ταυτίζουν μαζί τους. Το ακούω - το ακούμε αρκετές φορές το ίδιο παραμύθι, το ίδιο τροπάριο.
"Είσαστε ίδιοι. Τι ΠΑ.ΣΟ.Κ, τι Νέα Δημοκρατία..."
Μα πως μπορώ να το δεχτώ αυτό;
Πως μπορούμε να το ανεχόμαστε;
Εκείνοι οδήγησαν τη χώρα σε μια ανείπωτη καταστροφή, στην απώλεια άδικα χαμένων, στην ισοπέδωση ολόκληρων κοινωνιών.
Τι σχέση έχουμε εμείς με αυτούς;
Εκείνοι προσπαθούν τώρα να εξαγοράσουν μνήμες και συνειδήσεις μοιράζοντας τρία αργύρια σαν σε λαοπανηγύρι.
Εκείνοι έχουν ως μόνα εύσημα της κυβέρνησης τους τα αμέτρητα σκάνδαλα με τα ομόλογα, την αφαίμαξη των ταμείων χιλιάδων ασφαλισμένων, τους κουμπάρους, τα γρηγορόσημα.
Έχουμε εμείς καμία σχέση με αυτούς;
Εκείνοι πριν τριάμισι χρόνια δέσμευσαν τεράστιες κοινωνικές μερίδες όπως οι συνταξιούχοι, οι συμβασιούχοι, οι άνεργοι και τους εξαπάτησαν στη συνέχεια με κούφιες υποσχέσεις-ψευδείς μετρήσεις όπως η παραποίηση του ποσοστού ανεργίας και μισόλογα όπως το ζήτημα των ορίων συνταξιοδότησης καθώς και προϋποθέσεις μονιμοποιήσεως των συμβασιούχων.
Άραγε έχουμε εμείς σχέση με τέτοιες τακτικές;
Εκείνοι που ορκίζονταν τη μη αύξηση του ΦΠΑ και μετά τις εκλογές σφύριζαν αδιάφορα.
Εκείνοι που μιλούσαν για εξομοίωση των τρίτεκνων με τους πολύτεκνους, γεγονός που ξέχασαν μετά τις εκλογές.
Εκείνοι άλλα έλεγαν και άλλα εννοούσαν.
Άραγε έτσι είμαστε κι εμείς;
Εκείνοι που έραβαν κοστούμια στους νέους!
Γαλάζια, πράσινα, κόκκινα εξού και τα γαλάζια παιδιά.
Όχι λόγω αίματος - μόνο λόγω ενδύματος.
Εγώ θέλω να πιστεύω ότι όλοι οι νέοι έχουν το ίδιο αίμα στις φλέβες τους.
Εγώ δε δέχομαι τη στέρηση του αναφαίρετου δικαιώματος για εργασία των νέων. Δε δέχομαι την αναγκαιότητα να περιβληθεί κανείς το κομματικό ένδυμα για να βρει εργασία. Για εκείνους αυτό ήταν τιμή τους και καμάρι τους.
Ισχύει το ίδιο και για μας;
Εκείνοι αντιμετώπιζαν την τρίτη ηλικία σαν απόκληρους ενός κράτους που δε σέβεται τη διαδρομή τους. Γιατί να αγωνιούν καθημερινά πως θα εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαΐ; Που πήγε η επένδυση εργασίας τόσων ετών; Μια ζωή στα όρια της προσβολής της προσωπικότητας. Αυτό υπαγορεύει η πολιτική εκείνων.
Η δικιά μας πολιτική το ίδιο υπαγορεύει;
Τι έκαναν εκείνοι για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες;
Ποια κίνητρα και ποιές υποδομές τους προσέφεραν για μια ζωή επί ίσοις όροις;
Το μόνο που βιάστηκαν να προσφέρουν είναι λέει δωρεάν καλωδιακή τηλεόραση για τα άτομα με αναπηρία. Μα γιατί; Για να μπουν ακόμα πιο βαθιά στους τέσσερις τοίχους, στην κοινωνική απομόνωση;
Εκείνοι προσέφεραν στα άτομα με αναπηρία παραθυράκι στη ζωή μέσα από την τηλεόραση;
Εμείς το ίδιο κάνουμε ή μήπως ανοίγουμε την πόρτα στη ζωή;
Εκείνοι έκαναν λόγο για δωρεάν υγεία αυξάνοντας κατακόρυφα την ιδιωτική δαπάνη, επιβαρύνοντας δυσβάσταχτα την τσέπη του μέσου έλληνα, αποδυναμώνοντας το εθνικό σύστημα υγείας ερημώνοντας τις υπηρεσίες και τις δομές από ανθρώπινο δυναμικό και επενδυτικά προγράμματα.
Εκείνοι προσέφεραν στα άτομα με αναπηρία παραθυράκι στη ζωή μέσα από την τηλεόραση;
Εμείς το ίδιο κάνουμε ή μήπως ανοίγουμε την πόρτα στη ζωή;
Εκείνοι έκαναν λόγο για δωρεάν υγεία αυξάνοντας κατακόρυφα την ιδιωτική δαπάνη, επιβαρύνοντας δυσβάσταχτα την τσέπη του μέσου έλληνα, αποδυναμώνοντας το εθνικό σύστημα υγείας ερημώνοντας τις υπηρεσίες και τις δομές από ανθρώπινο δυναμικό και επενδυτικά προγράμματα.
Το ίδιο θα κάνουμε κι εμείς;
Εκείνοι όντως έκαναν τομές στο εκπαιδευτικό σύστημα. Καταρχήν ανακάλυψαν καινούρια ιστορία για τη χώρα μας την οποία υπαγόρευσαν στα διδακτικά εγχειρίδια. Στη συνέχεια εξασφάλισαν το διαβλητό και όχι το αδιάβλητο των Πανελλαδικών Εξετάσεων, ενώ δε δίστασαν να παίξουν με την ψυχολογία χιλιάδων μαθητών ανακοινώνοντας ελαφρά τη καρδία λάθος τις βάσεις. Όσο για τις άλλες παροχές, αύξηση των πόρων για την παιδία, δωρεάν υπολογιστή και ίντερνετ στους μαθητές, κτλ.
Άραγε τέτοιες τομές θέλουμε κι εμείς για την παιδεία;
Και πέρα απ' όλα αυτά, τι έκαναν για το περιβάλλον; Θυσίασαν τον φυσικό πλούτο εν μια νυκτί, άφησαν την ελληνική περιφέρεια να μαραζώνει, δεν προασπίστηκαν τα δικαιώματα των αγροτών. Ενώ εδώ και χρόνια η φωνή είναι στεντόρεια για την επιτακτική ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος, εκείνοι αγρόν αγόραζαν και μεταφορικά μα και κυριολεκτικά.
Εκείνοι όντως έκαναν τομές στο εκπαιδευτικό σύστημα. Καταρχήν ανακάλυψαν καινούρια ιστορία για τη χώρα μας την οποία υπαγόρευσαν στα διδακτικά εγχειρίδια. Στη συνέχεια εξασφάλισαν το διαβλητό και όχι το αδιάβλητο των Πανελλαδικών Εξετάσεων, ενώ δε δίστασαν να παίξουν με την ψυχολογία χιλιάδων μαθητών ανακοινώνοντας ελαφρά τη καρδία λάθος τις βάσεις. Όσο για τις άλλες παροχές, αύξηση των πόρων για την παιδία, δωρεάν υπολογιστή και ίντερνετ στους μαθητές, κτλ.
Άραγε τέτοιες τομές θέλουμε κι εμείς για την παιδεία;
Και πέρα απ' όλα αυτά, τι έκαναν για το περιβάλλον; Θυσίασαν τον φυσικό πλούτο εν μια νυκτί, άφησαν την ελληνική περιφέρεια να μαραζώνει, δεν προασπίστηκαν τα δικαιώματα των αγροτών. Ενώ εδώ και χρόνια η φωνή είναι στεντόρεια για την επιτακτική ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος, εκείνοι αγρόν αγόραζαν και μεταφορικά μα και κυριολεκτικά.
Αυτά έκαναν εκείνοι.
Εμείς έχουμε σχέση με αυτούς;
Αν όλα τα ερωτήματα που έκανα ζητούσαν απάντηση και άφηναν παραθυράκια αμφιβολίας, εγώ δε θα βρισκόμουν εδώ απόψε.
Ούτε εσείς θα ήσασταν εδώ μαζί μου.
Ευτυχώς όμως, τα ερωτήματα αυτή ήταν μόνο ρητορικά.
Γιατί εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με αυτούς.
Και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.
Και αυτό πρέπει να το κάνουμε σαφές σε όλους.
Και στον τελευταίο που προσπαθεί να μας ταυτίσει μαζί τους.
Και στον τελευταίο που προσπαθεί να μας ταυτίσει μαζί τους.
Γιατί εμείς έχουμε πολιτικό ήθος και αξιοπρέπεια. Γιατί το κίνητρό μας είναι καλύτερες μέρες για όλους τους Έλληνες, όχι μόνο για τους εαυτούς μας.
Και γιατί μπορούμε το λόγο μας να τον κάνουμε πράξη και να κάνουμε βήματα προόδου και όχι οπισθοδρόμησης όπως συνέβη τα τελευταία 3 έτη.
Πριν λίγες μέρες είχαμε την επέτειο από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Είχαμε τα γενέθλιά του. Όπως όλοι ξέρουμε τα γενέθλια είναι μέρα γιορτής. Μόνο που η Ελλάδα δεν μπόρεσε να γιορτάσει μαζί μας. Γιατί η χώρα μας βρέθηκε σε δεινή κατάσταση που μόνο όρεξη για γιορτές δεν είχε. Τα γενέθλια δεν είναι μόνο μέρα γιορτής. Είναι και μέρα ευχών. Μόνο που η χώρα μας, η κοινωνία μας, εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε περιθώρια για ευχές. Έχουμε περιθώρια μόνο για δράση.
Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να δουλέψει προς αυτή την κατεύθυνση. Έχει ανασυγκροτηθεί, έχει αναγνωρίσει λάθη του παρελθόντος, έχει ενδυναμωθεί με την παρουσία νέων μυαλών, νέων αντιλήψεων. Σε ένα κλίμα απαξίωσης της πολιτικής δράσης και ευτελισμού του πολιτικού λόγου πρέπει να είμαστε παρόντες και να αντισταθούμε.
Όλοι εμείς έχουμε την ευκαιρία για τη Νέα Αλλαγή. Να ρίξουμε γέφυρες και να περάσουμε απέναντι. Να αφήσουμε πίσω τη διαφθορά, την αλαζονεία, τον κυνισμό, το αδιέξοδο. Να περάσουμε απέναντι στην ελπίδα, την προοπτική, τη βεβαιότητα των λόγων, την ασφάλεια των έργων. Να παραλάβουμε την Ελλάδα και να συνεχίσουμε το έργο από εκεί που το αφήσαμε 3 χρόνια πριν. Με περισσότερη τόλμη, εντονότερη προσπάθεια, χωρίς λάθη!
Απόψε ας ρίξουμε γέφυρες και στο μέλλον.
Σε αυτό που ζητάμε, σε αυτό που ονειρευόμαστε.
Σε μια κοινωνία ανθρώπινη όπως παλιά, τότε που η καλημέρα στο γείτονα ήταν προσευχή και η έγνοια για τον διπλανό λατρεία.
Σε μια κοινωνία παραγωγική με προοπτική για κάθε έναν πολίτη.
Ας ρίξουμε γέφυρες και στις 3 Σεπτέμβρη 2008. Σε ένα χρόνο από τώρα! Τότε θα είναι πραγματικά μέρα γιορτής. Γιατί αυτός ο τόπος δεν αντέχει άλλα δάκρυα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου